Ik werd gebeld, door een kennis.
Diep verdriet Haar dochter was zwanger van een tweeling Één zat nog in haar buik Één was te vroeg geboren Haar dochter is bij de vreugde van de baby in haar buik De grootmoeder bij het verlies van de baby in haar handen Ze herinnert zich dat ik keramiek maak. Ze voelt de ruimte haar diepe emoties te delen Het kleine baby’tje werd gecremeerd Haar dochter wilde een ruwe zachte pot Voor haar dierbare dochtertje Om haar voor altijd te koesteren. Zo mooi, hoe deze prille moeder Zo liefdevol moedert voor haar twee baby’tjes
Zo dankbaar dat de men de weg naar mij herinnert Voor keramiek en voor verwerken van verdriet. Mijn keramiek met zachtheid en mystiek Mijn bejegening die als zacht en oordeelloos wordt ervaren. Waardoor mensen kunnen doorstromen.
Comments