Ooit rookte ik, ik voelde me daardoor zo lekker onafhankelijker, nog meer eigenwijs, nog meer mijzelf. En op andere momenten, als de tranen over mijn wangen rolde gaf een shaggie zo’n troost. Roken was fijn, het paste bij mij.
Als ik een jaar op reis ga besluit ik te stoppen, ....ik wil niet in paniek door Afrika zwerven opzoek naar nicotine. Na dat jaar ben ik weer thuis bij mijn ouders, bij de koffie pak ik zoals zo vaak de tabacsdoos van mijn vader over en draaide zonder erbij na te denken een shaggie.
Zo ging mijn relatie met nicotine, aan uit aan uit. Het voelde niet meer vrij. Ik vond het vreemd om teer in mijn lijf te brengen. Ik wil hier van af.
Wat ooit begon als ondersteuning van mijn persoonlijkheid zoals je een ketting omdoet of een trui uit kiest, werd dit een hardnekkig patroon. Te vergelijk het met mijn lievelings trui, een donkerblauwe zeemanstrui, met sleetse randen aan mijn mouwen en een zwarte teerplek op mijn heup. Roken is als of zo’n trui zich bij elke situatie opdringt. Dat je op de bruiloft van je vriendin naar je lijf kijkt en denkt, shit nu heb ik weer die trui aan. Roken heeft het roer over genomen. Het lukt me wel met wilskracht om er van af te komen, en op zwakke momenten glipt ze er weer tussen door, zit ik weer te roken.
Dat kan ook anders zegt Silfie.
Silfie, begeleid mij in een meditatie, brengt me in mijn onderbewust zijn. Laat me door allerlei denkbeeldige lagen heen zakken.
Maak nu een kampvuurtje, zegt Silfie, en laat jou kleine ik hier plaats nemen. Met daarnaast je grote ik en nodig allerlei mensen uit die in je op komen.
Ik zie mijn vader bij wie ik op schoot kruip als vijf jarige, met tranen op mijn wangen, omdat ik gevallen was. Hij omarmt me, rolt een shaggie en omhuldt ons langzaam in een cocon van rook. Zo heelt mijn pijn.
Er komt een ander fragment boven drijven, van 10 jaar later ik zit aan tafel. Mijn vader is in gesprek met studenten die als vrijwilligers ons natuurgebied komen helpen onderhouden.
( Tot mijn vierde jaar was mijn vader boer geweest, na zijn failliezement heeft hij het drijvend veenland aan natuurmonumenten verkocht. Vanaf die tijd is hij opzichter, wat een totaal andere rol is dan boer.) Genoeg stof om van mening over te verschillen; boer of natuurbehouder.
De standpunten lagen soms lijnrecht tegenover elkaar.
Mijn vaders is in discussie met deze studenten over de rol van natuur in Nederland
Het standpunt van mijn vader was; “de natuur moet een plek zijn voor mensen uit de stad waar ze zicht kunnen ontspannen, en het moet bereikbaar zijn voor elke portomonee.” Daar zette hij zich voor in. De gangbare gedachten van die tijd was; “de natuur moet afgeschermd worden van de mens.” Er waren bossen in de jaren 70 waar nooit iemand in mocht komen.
De discussie werd heter, de rook dichter. Ik genoot van de velheid en de verschillen. Hoe woorden om elkaar heen draaide. Hoe mensen elkaar raakte en ook respecteerde.
Ik was bij de oorsprong van mijn patroon gekomen. Mijn reisbegeleidster stelde mij voor om hier afscheid van te nemen. Vanuit deze diepe onderbewuste slaap toestand waar ik verkeerde wou ik helemaal geen afscheid nemen van deze heerlijke herinneringen. Ze nodigde me uit om de herinnering anders op te slaan. Mijn gekoesterde herinneringen kregen een warme plek.
De behoefte aan geborgenheid werd ontdaan van rook. Het plezier van voor je mening uitkomen werd van het roken afgehaald. Deze situaties zou ik vanaf nu kunnen ervaren zonder tabac.
De drang naar roken is voorbij. Ze laat me dat bevestigen, na een maand, na een jaar, na 10 jaar.
5 jaar later....ach nu ben ik af, van dat ongewenste roken.
Nu kan ik wel weer eens iets opsteken, als er een feestje is. Op het moment dat ik een sigaret wil vragen aan een vriendin komt er een gevoel uit mijn binnenste
“Get derrie, je gaat toch niet die vieze zooi je longen binnen laten dringen”. Ik walgde van het idee. Verbaast over de kracht van de weerstand. Als of je door een deur wil stappen, maar een magnetisch veld je tegenhoudt. Roken is echt definitief voor bij.
In dit soort geleide meditaties/ hypnose leg je de oorsprong bloot van die gewortelde patronen of
overtuigingen. Nu help ik zelf mensen te stoppen met hardnekkige patronen.